آلیاژ سیلندر گاز با توجه به خواص شیمیایی گاز موجود در آنها و تحت فشار بودن، به مرور زمان دچار خوردگی و خستگی می شود. بدین منظور کنترل و بازرسی دوره ای سیلندر از الزامات پر اهمیت در استفاده از کپسول های گاز می باشد.
آزمون دوره ای سیلندر گاز ( تست هیدرواستاتیک ) با توجه به متریال سیلندر و یکپارچه بودن یا درزدار بودن مطابق با استانداردهای گوناگون انجام می شود. این استانداردها عبارتند از:
آزمون سیلندر گاز فولادی بدون درز: استاندارد ملی 6792
آزمون سیلندر گاز آلومینیومی: استاندارد ملی 12864
آزمون سیلندر گاز کامپوزیت: استاندارد ملی 14953
آزمون سیلندر گاز جوشی استیلن: استاندارد ملی 8237
آزمون سیلندر گاز فولادی درزدار: استاندارد ملی 869 و 9424-2
با توجه به کاربرد فراوان سیلندر گاز فولادی بدون درز در صنایع مختلف به بازرسی و آزمون دوره ای سیلندر گاز فولادی بدون درز با حجم آبی 5/0 تا 150 لیتر مطابق با استاندارد ملی ایران INSO-6792 می پردازیم:
فهرست روش های اجرایی برای آزمون و بازرسی دوره ای استاندارد 6792 ( تست هیدرواستاتیک ) به شرح زیر می باشد:
قبل از اقدام به هر گونه عملیات، اطلاعات مربوط به سیلندر، محتویات و مالکیت آن باید مشخص شود.
سپس تخلیه فشار گاز سیلندر با استفاده از یک روش مطمئن که در آن کاهش فشار تحت کنترل صورت گیرد میسر خواهد بود. نکته پراهمیت در این مرحله فراهم آوردن شرایطی خاص برای تخلیه گازهای آتشزا، سمی و خورنده می باشد.
تخلیه گاز محتوی سیلندر به لحاظ آلودگی محیط زیست نباید در محیط باز صورت گیرد بلکه بایستی در مخازن خاص که برای این منظور پیش بینی شده است ذخیره گردند و همچنین برای سیلندرهایی که محتویات آن مشخص نمی باشند و یا نمی توان به روش مطمئن گاز محتوی آنها را تخلیه نمود می بایست تحت شرایط ویژه و با ایجاد شرایط ایمن اقدام به تخلیه گاز نمود.
موارد زیر در این مرحله بررسی می شود: صدمات آتش، سوختگی به سبب تماس الکترود جوشکاری با بدنه سیلندر، تغییرات یا اضافات غیر مجاز، تو رفتگی ها، بریدگی ها، برآمدگی ها، ترک ها یا لایه لایه شدن ها، خورگی بخصوص در پایه سیلندر، خرابی های دیگر مانند حک علائم غیرمجاز روی سیلندر، ثبات در وضعیت عمودی
موارد زیر در این مرحله بررسی می شود: از بین رفتن هر نوع پوشش یا لایه ای که از بازدید داخل سیلندر ممانعت کند، تمیز کردن هر سیلندری که دارای مواد خارجی یا علائم خوردگی بیش از حد تعیین شده باشد توسط روش هایی مانند ساچمه پاشی، جت آب، جت بخار و دیگر روش های مناسب .
بازرسی داخل و حارج سیلندر بدون درز
به منظور تعیین تفاوت بین وزن واقعی سیلندر و وزن اولیه حک شده روی شانه سیلندر، باید سیلندر را مورد وزن قرار داد. در صورت کاهش وزنی بیش از 3% سیلندر باید مورد آزمون مکمل قرار گیرد. برای کاهش وزنی بیش از 5%، سیلندر از چرخه مصرف خارج می گردد. افزایش وزن با توجه به جدول زیر مجاز است در غیر اینصورت از رده خارج می گردد:
حداکثر انحراف مجاز در وزن خالص سیلندر – گرم | حجم آبی سیلندر – لیتر |
50± | 5> حجم آبی سیلندر >0/5 |
200± | 20> حجم آبی سیلندر >5 |
400± | 20< حجم آبی سیلندر |
موارد زیر در این مرحله بررسی می شود: کامل بودن شکل دنده، تمیزی و عدم وجود براده و دیگر خرابی ها
در استاندارد 6792 دو روش برای انجام آزمون تأیید شده است:
آزمون هیدرواستاتیک یا انبساط حجمی( تست هیدرواستاتیک ):
این آزمون به دو روش ژاکت آبی و بدون ژاکت آبی انجام می گردد.
آزمون التراسونیک: بررسی ضخامت سیلندر توسط دستگاه AUT
اگر مقرر گردد که سیلندر مجدداً در چرخه مصرف قرارگیرد، هر شیر باید به جهت تأیید عملکرد و عدم نشتی در وضعیت بسته مورد بررسی قرارگیرد. شیرها باید الزامات استاندارد 11689 ملی ایران را برآورده نماید.
خشک کردن داخلی سیلندر بدون درز حک اطلاعات و نصب سیلندر بدون درز حلقه بسته بندی سیلندر بدون درز
سیلندر مردود شده نباید تحت هیچ شرایطی مجدداً به چرخه مصرف بازگردد و باید در مرکز آزمون به یکی از روش های زیر منهدم گردد: